Οι κατηγορίες των μοτοσυκλετών και των scooter στις μέρες μας

25.11.2020

Πολλές δεκαετίες πίσω, η δήλωση «οδηγώ μοτοσυκλέτα», ήταν αρκετή για να καταλάβει κανείς τι όχημα χρησιμοποιείς για τις μετακινήσεις σου

Κείμενο: Κώστας Γαμβρούλης

Οποιοδήποτε δίτροχο με κινητήρα εσωτερικής καύσης, ήταν «μοτοσυκλέτα» και η αλήθεια είναι ότι οι διαφορές μεταξύ των μοντέλων ήταν πολύ λίγες για να χρειαστούν διευκρινίστηκες υποσημειώσεις και αστερίσκους

Ακόμα και σήμερα, για τον περισσότερο κόσμο στην Ελλάδα, τα δίτροχα με κινητήρα εσωτερικής καύσης χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες: «βέσπες» (δηλαδή όλα τα scooter), «παπάκια» και «μοτοσυκλέτες». Στην πραγματικότητα όμως –και για όσους ασχολούνται περισσότερο με το θέμα- οι κατηγορίες είναι περισσότερες από ποτέ και η εξειδίκευση στην χρήση πολύ συγκεκριμένη.

Πολλές κατηγορίες διευρύνθηκαν και απέκτησαν υποκατηγορίες, ενώ προέκυψαν και κάποιες καινούργιες.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το που έχουν οδηγηθεί οι μοτοσυκλέτες που παλαιότερα ονομάζαμε γενικά, ως «on-off», δηλαδή τα μοντέλα εκείνα που προσφέρουν δυνατότητες κίνησης τόσο στην άσφαλτο όσο και εκτός δρόμου. Πρώτα απ΄ όλα, η άλλοτε πολυπληθής μονοκύλινδρη έκφραση τους στους μεσαίους κυβισμούς (500-650 κ.εκ.), έχει εξαφανιστεί και αυτό οφείλεται στις νέες και πιο αυστηρές προδιαγραφές ρύπων.

Η κατηγορία αυτή έχει αντικατασταθεί με δικύλινδρα μοντέλα, ενώ δεδομένου ότι πλέον μεγάλοι θεωρούνται οι κυβισμοί από το λίτρο και επάνω, έχουμε φτάσει στο σημείο να ονομάζουμε «μεσαίου» κυβισμού μοντέλα με χωρητικότητα κινητήρων από τα 700 έως τα 1000 κ.εκ.! Ωστόσο δεν υπάρχουν πλέον κενά, και έτσι, η ευρύτερη κατηγορία των Adventure συμπεριλαμβάνει μοντέλα από τα 250 ως τα 1300 (σχεδόν) κ.εκ.

Παρατηρείται επίσης και μια στροφή προς το χώμα, με μοντέλα όπως το Tenere 700 της Yamaha ή τα «R» Adventure της KTM, ενώ η τεχνολογική εξέλιξη επιτρέπει πλέον την προσαρμογή των χαρακτηριστικών μιας Οn Off μοτοσυκλέτας στην άσφαλτο ή στο χώμα, ρυθμίζοντας την απόδοση του κινητήρα, των ηλεκτρονικών βοηθημάτων ή ακόμα –σε ορισμένες περιπτώσεις- και τον τρόπο λειτουργίας των αναρτήσεων.

Aξίζει επίσης να σημειωθεί ότι έχει προκύψει μια νέα υποκατηγορία (cross over), αυτή των μοτοσυκλετών που φέρουν γεωμετρία και θέση οδήγησης Adventure, αλλά με ζάντες και ελαστικά δρόμου, καθώς και με αναρτήσεις προσαρμοσμένες για το ίδιο πεδίο. Μοντέλα όπως τα Tiger Sport της Triumph, τα Tracer της Yamaha, τα Versys της Kawasaki, τα Μultistrada της Ducati, τα XR της BMW και πολλά άλλα, αποτελούν στο σύνολο τους μια ξεχωριστή κατηγορία, που έχει αποκόψει τους όποιους δεσμούς με το χώμα, προσφέροντας όμως μια πολύ μεγάλη προσαρμοστικότητα σε κάθε είδους ασφάλτου. Πιο ικανά από τα Adventure στην sport οδήγηση και πιο ενδοτικά από τα superbike στην «χαλασμένη» άσφαλτο, αποτελούν μια εξαιρετική street εναλλακτική, ιδανική για τις συνθήκες του οδικού δικτύου στην χώρα μας.

Μάλιστα αυτές οι μοτοσυκλέτες φαίνεται πως αντικαθιστούν κατά κάποιο τρόπο τα sport touring. Tο πιο αντιπροσωπευτικό μοντέλο της συγκεκριμένης κατηγορίας ήταν το VFR της Honda, το οποίο πλέον δεν διατίθεται, ενώ δεν σημειώνεται ιδιαίτερη κινητικότητα σε ότι αφορά σε παρουσιάσεις νέων μοντέλων. Υπάρχουν βέβαια ακόμα αντιπροσωπευτικές –και πολύ καλές- sport touring μοτοσυκλέτες στην αγορά, όπως το BMW R 1250 RS, το Kawasaki Ninja 1000SX ή το ΚΤΜ 1290 Super Duke GT, ωστόσο δεν καταγράφεται η κινητικότητα των προηγούμενων δεκαετιών στην κατηγορία.

Σε μεγαλύτερο βαθμό έχει φθίνει η κατηγορία των Supersport 600, η οποία μάλιστα έφτασε στο σημείο της εξαφάνισης πριν μερικά χρόνια. Τα γρήγορα 600άρια έπεσαν θύμα των προδιαγραφών ρύπων και του γεγονότος ότι όσοι είχαν και έχουν την οικονομική άνεση για να αγοράσουν, να συντηρήσουν και να οδηγήσουν εκεί που πρέπει τέτοιες μοτοσυκλέτες (στην πίστα), προτιμούσαν και προτιμάνε τα Superbike στα 1000+ κ.εκ. Υπήρξε μια ελπίδα αναβίωσης, εκφραζόμενη με τα CBR600RR της Honda, το ΖΧ-6R της Kawasaki και το YZF-R6 της Yamaha αλλά η μοτοσυκλέτα που ίσως επαναπροσδιορίσει την κατηγορία και την ξανακάνει δημοφιλή, είναι το προσφάτως παρουσιασμένο, Aprilia RS660, προσδίδοντας μια νέα φιλοσοφία και αντίληψη για το τι σημαίνει μεσαίου κυβισμού sport μοτοσυκλέτα.

Διαμετρικά αντίθετα από τα Supersport, τα νεορετρό, αποτελούν ίσως την πιο δημοφιλή κατηγορία στις μέρες μας και αυτή που γνωρίζει την μεγαλύτερη ανάπτυξη. Το αν αυτό το γεγονός αποτελεί πρόσκαιρη μόδα ή πραγματική ανάγκη, θα αποδειχθεί τα προσεχή χρόνια, το σίγουρο όμως είναι ότι η αγορά κατακλύζεται από μοντέλα αυτού του είδους και όλοι οι κατασκευαστές σπεύδουν να δραστηριοποιηθούν σε αυτή την κατηγορία, ανατρέχοντας στον παρελθόν τους ή εισάγοντας κλασικίζοντα στοιχεία στα νέα μοντέλα τους. Την κούρσα την οδηγεί αδιαμφισβήτητα η Triumph, με τα Modern Classic της και την μεγάλη ιστορία της, ενώ BMW (R nine T), Yamaha (XSR) , Kawasaki (W800), Royal Enfield (αλίμονο!), Moto Guzzi (V7), Ducati (Scrambler) και Honda (Neo Sports Café), έχουν σαφώς «τοποθετηθεί» εντός της κατηγορίας με τις δικές τους προτάσεις. Μάλιστα υπάρχουν και εταιρείες που έχουν συσταθεί αποκλειστικά για το λανσάρισμα νεορετρό προσιτών μοντέλων, με τις Brixton και Orcal να αποτελούν δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Στην ευρύτερη κατηγορία των Custom, παρατηρείται η συρρίκνωση των μικρομεσαίων προτάσεων με τα προσφερόμενα μοντέλα να ποντάρουν στα πολλά κυβικά, ενώ παράλληλα έχει αναπτυχθεί μια δυναμική στα power cruiser. Mοντέλα όπως τα Diavel της Ducati, το Rocket III της Triumph και το FXDR 114 της Harley-Davidson εισάγουν επιδόσεις και οδηγική συμπεριφορά στην κατηγορία, ενώ η BMW και η Honda, επιστρέφουν μετά από διάλειμμα ετών, η μεν με τον μεγαλύτερο boxer παραγωγής, που τοποθετείται στο R18 και η δε με το Rebel 1100

Σταθερές σε «αξίες» και φιλοσοφία παραμένουν οι κατηγορίες των Superbike, Streetfighter και Τouring, με την παρουσία μοντέλων και την εξέλιξη αυτών να μην προκαλούν ανησυχία σε ότι αφορά στην βιωσιμότητα τους. Από την άλλη, τα Super Moto φαίνεται πως δεν είχαν συνέχεια και πλέον την εκρηκτική τους ανάπτυξη που σημειωνόταν πριν από δεκαπέντε χρόνια, έχει διαδεχθεί μια στασιμότητα, με τις όποιες διαθέσιμες επιλογές (τουλάχιστον για πολιτική χρήση) να είναι πολύ λίγες. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στο γεγονός ότι, όπως ήδη αναφέρθηκε, οι μονοκύλινδροι κινητήρες 500-650 κ.εκ. αποτελούν πλέον παρελθόν. Εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, ο μονοκύλινδρος 690 της KTM, αλλά πρόκειται για «εξωγήινο» μηχανικό σύνολο, που αναπόφευκτα οδηγεί και σε υψηλές τιμές.

Περνώντας στα scooter τώρα, παρατηρούνται επίσης αλλαγές. Αυτό που πριν μερικά χρόνια «εφηύρε» η Yamaha με το πρώτο T-MAX, δλδ τo Sport Maxi Scooter, έχει αποκτήσει και άλλους ενοίκους, συνιστώντας πλέον ολόκληρη κατηγορία. Πέραν του Τ-ΜΑΧ, BMW, Kymco, SYM και Honda έχουν τις δικές τους προτάσεις, με την Honda μάλιστα, να μας συστήνει και την Adventure πλευρά των Scooter, με το X-ADV, το οποίο περιμένει ανταγωνιστές.

Τα mini GT, είναι επίσης μια κατηγορία στα scooter που γνωρίζει άνθηση, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τα PCX της Honda και τα NMAX της Yamaha. Τα τρίτροχα, που ξεκίνησαν με την πλατφόρμα των MP3 της Piaggio καλά κρατούν, με την ιταλική εταιρεία να συνεχίζει να ηγείται σε ότι αφορά στο μέγεθος της γκάμας, ακολουθούμενη από την Quadro (που προσφέρει και τετράτροχα μοντέλα) και την Yamaha, ενώ προθέσεις και αποδείξεις για παραγωγή μοντέλων στην συγκεκριμένη κατηγορία, έχουν δείξει οι Kymco και SYM.

Συνοψίζοντας, βλέπουμε ότι η μοτοσυκλέτα και τα scooter ως οχήματα δεν αποτελούν κάτι στάσιμο, με την μεταφορική έννοια του όρου. Μετασχηματισμοί και αλλαγές συντελούνται συνεχώς, κάτι που υπαγορεύεται από τις προσαρμογές στις ανάγκες των αναβατών, από τις εκάστοτε νόρμες και από την ευρηματικότητα των κατασκευαστριών. Γιατί η αλήθεια είναι ότι και οι εταιρείες, δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας παθητικά να προσαρμοστούν σε αυτά που ζητάνε οι αναβάτες αλλά δοκιμάζουν πράγματα. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα, αποτελούν το X-ADV της Honda που αναφέρθηκε ήδη, αλλά και το τρίτροχο NIKEN της Yamaha.

Το τι από αυτά θα έχει συνέχεια, θα το δούμε στο άμεσο μέλλον. Από την πλευρά μας, παρακολουθούμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τις σταδιακές αλλαγές που συντελούνται στον κόσμο των δύο τροχών και φυσικά χαιρόμαστε που η μοτοσυκλέτα και τα scooter αποτελούν «ζωντανά» και ευπροσάρμοστα στοιχεία ακολουθώντας τις όποιες εξελίξεις. Αν μη τι άλλο, αυτό αποτελεί μια βεβαίωση για την βιωσιμότητα τους και ένα εχέγγυο, για το επόμενο εξελικτικό βήμα, αυτό που θα επιφέρει και τις πιο δραστικές αλλαγές στην φιλοσοφία των δύο τροχών: την μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση.