Δοκιμή Honda ΝΧ 500 2024: Αν δουλεύει, μην το αλλάξεις!

08.03.2024

Το ιδιαιτέρως επιτυχημένο CB 500X συνεχίζει να βρίσκεται κοντά μας με νέο όνομα. Πλέον λέγεται ΝΧ 500 και πέρα από το όνομα, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει. Και σωστά δεν άλλαξαν, αφού λειτουργούσαν άψογα

Κείμενο: Άρης Παπαπαναγής Φωτογραφίες: Θοδωρής Ερμήλιος

Πέρασαν τέσσερα χρόνια από την τελευταία φορά που "έπεσε" στα χέρια μου το τότε CB 500X. Μεσολάβησε μια νέα έκδοση του το 2022, όταν απέκτησε το αντεστραμμένο πιρούνι, τους διπλούς δίσκους εμπρός και κάποιες λιγότερο ευδιάκριτες βελτιώσεις. Για αυτήν μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Για το 2024 οι τεχνικές αλλαγές περιορίστηκαν σε λεπτομέρειες, άλλαξε όμως πιο δραστικά ο σχεδιασμός και μαζί του επέστρεψαν τα θρυλικά αρκτικόλεξα ΝΧ.

Η σύνδεση με το θρυλικό Dominator έρχεται αυθόρμητα αλλά, σύμφωνα με τους σχεδιαστές της εταιρείας, πλέον απoτελούν συντομογραφία του "New X-over". Μια προσπάθεια δηλαδή να καλυφθούν ποικίλες δίτροχες ανάγκες. Από την κάλυψη τον κανονισμών Α2, τη διασκέδαση σε φιδίσιες διαδρομές, την ευχάριστη διάσχιση ενός χωματόδρομου αλλά και τη δυνατότητα για μακρινά ταξιδάκια. Για να δούμε λοιπόν πως τα καταφέρνει σε κάθε τομέα.

Πριν προχωρήσουμε όμως στα ενδότερα ας σταθούμε λίγο στην ανανεωμένη εμφάνιση και τον νέο εξοπλισμό που ήρθε παρέα με το όνομα. Το μαύρο επικρατεί πλέον στα περισσότερα μεταλλικά τμήματα όπως ο κινητήρας και το πιρούνι. Το μικρό ρύγχος εμπρός δεν υπάρχει πια, τα φώτα έγιναν led και η οθόνη των ενδείξεων είναι TFT αντί για LCD. Μικροπράγματα θα πείτε αλλά μαζί με το επανασχεδιασμένο "μούτρο" δίνουν μια φρεσκάδα και λίγο πιο luxury αίσθηση.

Η οθόνη συνδέεται με το κινητό, φωτίζεται και σκουραίνει ανάλογα με τον εξωτερικό φωτισμό και παρέχει ευδιάκριτα όλες τις απαραίτητες πληροφορίες. Σημείωση: Χωρίς να κουράζει με χαοτικό μενού και άπειρες λειτουργίες εντυπωσιασμού. Σημαντικό για μη technofreaks και μεσήλικες που μεγάλωσαν με "ρολόγια".

Ανεβαίνοντας στο ΝΧ, δίνει την εντύπωση ότι είναι καλοφτιαγμένο αλλά λείπει η luxury αίσθηση ενός Africa Twin. Κάτι αναμενόμενο αφού εκείνο κοστίζει διπλάσια. Επίσης αυτή η αίσθηση είναι προσωπική, μιας και ο υπογραφών ανήκει στη γενιά που οι μικρομεσαίες μοτοσυκλέτες απείχαν λιγότερο από τις top. Αυτό που δεν λείπει από το ΝΧ είναι η παραδοσιακή "Honda" οικειότητα. Όλα βρίσκονται σε φυσική θέση, μαλακά και σαφή στη λειτουργία τους, σαν καλο-λαδωμένα ποιοτικά πόμολα. Ναι, για να σας μεταφέρω την αίσθηση αυτό μου ήρθε ως κοινή εμπειρία. Φέρτε στο νου σας εκείνα τα πόμολα με τζόγους, που θέλουν έξτρα δύναμη, "κόλπο", τρόπο, που πρέπει τελοσπάντων να μάθεις τα χούγια τους. Ε, καμία σχέση. Το ΝΧ είναι από τα εκείνα που γλυκά, γραμμικά και με ευχάριστη αίσθηση, ανοίγουν επανειλημμένα την πόρτα. Μπορεί να ακούγεται ως υπερβολική απαίτηση όλο αυτό, όμως αυτός ο τρόπος λειτουργίας συντελεί στην σωστή οδήγηση. Αφήνει έξτρα χρόνο στον επεξεργαστή του αναβάτη να πράξει τα δέοντα.

Πατώντας το κουμπί της μίζας ο γνώριμος, ρυθμικός, υγιείς ήχος του κινητήρα έρχεται να θυμίσει άλλη μια αξία του Big H. Το δικύλινδρο σύνολο των 471cc βρίσκεται μαζί μας από το 2012 και με απειροελάχιστες αλλαγές μοιάζει ακόμα φρέσκο. Βάζεις αθόρυβα πρώτη, αφήνεις τον πουπουλένιο συμπλέκτη και ξεκινά να στροφάρει αέρινα. Με ευχάριστο τράβηγμα στις χαμηλομεσαίες και ακούραστος ψηλά θα στείλει γρήγορα το κοντέρ στα 160km/h ενώ με επιμονή η 5ή φτάνει τα 174km/h στον κόφτη. Κουμπώνεις 6ή, η οποία είναι overdrive και δεν ανεβάζει άλλο αλλά τα κρατάει, θαρρείς για πάντα. Η μοναδική ενόχληση έρχεται από την αποφασιστική, μπόλικη κίνηση που χρειάζεται ο λεβιές των ταχυτήτων για να ανεβάσει. Αν διστάσεις μένει ανάμεσα σε δύο ταχύτητες εμφανίζοντας παύλα στην ένδειξη της οθόνης. Μετά από συνήθεια και 700km, μαζί με ρύθμιση του λεβιέ σε χαμηλότερη θέση το πρόβλημα μειώθηκε κατά 90%. Τέλος οι κραδασμοί που απουσιάζουν μέχρι τις 6.500rpm, δηλαδή μέχρι τα 140, από εκεί και πάνω κάνουν την εμφάνιση τους. Έτσι κι αλλιώς όμως η άνετη ταχύτητα ταξιδιού για το σύνολο είναι λίγο νωρίτερα.

Για την κατανάλωση δεν έχουμε και πολλά να πούμε αφού είναι γνωστή η αποτελεσματικότητα αυτού του κινητήρα. Ότι και να του κάνεις δύσκολα θα ανέβει πάνω από τα 4,2lt/100km, ενώ με προσοχή μπορεί να πέσει και στα 3,5. Προσωπική επιθυμία θα ήταν, μαζί με την προσθήκη του traction control (που δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ στο στεγνό) να ερχόταν και 100cc παραπάνω με συν 10-15 ομοίως ποιοτικά αλογάκια. Αλλά τότε οι κανονισμοί της κατηγορίας Α2 θα πηγαίναν περίπατο, μαζί με χιλιάδες πωλήσεις. Η παραπάνω επιθυμία για λίγο περισσότερο γκάζι γίνεται εντονότερη λόγω του εξαιρετικού στησίματος της μοτοσυκλέτας. Με το χαρακτηρισμό "εξαιρετικό" δεν αναφερόμαστε σε υπερβολές και καταστάσεις που απαιτούν έξτρα ικανότητες. Τουναντίον. Επρόκειτο πάντα, από το 2012 που παρουσιάστηκε ως CB, για μια κλασική συνταγή ομοιογένειας Honda. Από αυτές που ελίσσονται ανάμεσα στα αυτοκίνητα χωρίς να βάλεις πόδια κάτω, που βρίσκουν πρόσφυση παντού, που σε αφήνουν πιο ήσυχο, να κάνεις τη δουλειά σου σαν αναβάτης. Και τελικά πας σβέλτα, χωρίς δράματα, ξεκούραστα και ασφαλέστερα.

Όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενη δοκιμή, η συνταγή για αυτό το αποτέλεσμα, μόνο απλή δεν είναι. Συμβάλουν σε αυτή ένας σωρός παράμετροι, οι οποίες μάλιστα αλληλεπιδρούν. Η κατανομή του βάρους, η ακαμψία του πλαισίου, η θέση του κινητήρα στο πλαίσιο, το βάρος του στροφάλου και άλλα πολλά ακόμα. Το πόσο σύνθετο είναι φαίνεται από το γεγονός ότι καθημερινές μοτοσυκλέτες με την ομοιογένεια του NX σπανίζουν. Είναι όμως γεγονός ότι στη γκάμα του Big H συναντώνται συχνότερα, δείχνοντας ότι κάτι έχουν "βρει" εκεί.

Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουμε και από την ικανότητα που έχουν οι μηχανικοί της εταιρείας να βελτιώνουν τα μοντέλα στα σημεία, χωρίς να διαταράσσουν την υπάρχουσα ομοιογένεια. Η αλλαγή στα φρένα που έγινε το 2022 στο CB 500X, αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα. Το πέρασμα από μονό δίσκο 310mm σε διπλούς 296mm, πάντα με δαγκάνες δύο εμβόλων έφερε μόνο βελτίωση χωρίς παραφωνίες. Τα ίδια άριστα φρένα βρίσκουμε και στο NX. Αν σκεφτεί κανείς ότι το πακέτο αυτό, το συναντούσαμε κάποτε στο CBR 600F, το οποίο είχε τελική 250km/h, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί "καρφώνει" το NX στην άσφαλτο με ελάχιστο παραπάνω πάτημα στη μανέτα. Το εντυπωσιακό δε, είναι ότι το κάνει με απαράμιλλη αίσθηση και προοδευτικότητα.

Οι αναρτήσεις προέρχονται και αυτές από το CB 500X έχοντας όμως διαφορετικές εσωτερικές ρυθμίσεις. Για τα 90kg μου ήταν εξαιρετικά καλορυθμισμένες μεταξύ άνεσης και οδηγικών απαιτήσεων. Η άριστη λειτουργία τους σε διαφορετικές συνθήκες, δεν έκανε ποτέ ενοχλητική την απουσία ρυθμίσεων. Δημιουργώντας έτσι σκέψεις για τη χρησιμότητα τους σε σωστά στημένες, καθημερινές μοτοσυκλέτες.

Γενικά η δοκιμή νέων μοντέλων, με λίγες ουσιαστικές διαφορές από τον προκάτοχο τους αποτελεί πονοκέφαλο για τον συντάκτη. Η επανάληψη της πληροφορίας με τρόπο ενδιαφέροντα είναι δύσκολο καθήκον. Σε περιπτώσεις όμως σαν το ΝΧ, το οποίο είναι σχεδόν ίδιο με το CB 500X, τα πράγματα είναι ευχάριστα. Αυτό συμβαίνει γιατί, πέρα από την απροβλημάτιστη εβδομαδιαία συμβίωση, έρχεται το άρθρο να ασχοληθεί με μια αξία που χρήζει πάντα επανάληψης. Έργο το οποίο προσωπικά το βρίσκω εξίσου ικανοποιητικό με την οδήγηση αυτών των μοτοσυκλετών. Σε μια εποχή επικεντρωμένη στην εικόνα και τον φτηνό εντυπωσιασμό, αξίες όπως τη "μαγική συνταγή" κατασκευών σαν το ΝΧ οφείλουμε να τις επαινούμε. Ευτυχώς το ίδιο κάνει και το κοινό, το οποίο σε γενικές γραμμές και σε βάθος χρόνου κατανοεί. Είναι διατεθειμένο να ξοδέψει λίγα χρήματα παραπάνω για να απολαύσει την απλή ουσία, που κατά βάθος νιώθει σε κάθε βόλτα με μοτοσυκλέτες σαν το αυτό.

Εξοπλισμός Αναβάτη Moto Market
Κράνος: Caberg Duke Evo
Μπουφάν: Nordcode Pantera
Γάντια: Spidi NKD H2OUT