OFF ROAD DAYS 2022: θέλαμε κι άλλο!

26.10.2022

Το ερώτημα δεν είναι αν πήγαμε, το ερώτημα είναι πώς γυρίσαμε από τα Off Road Days στα Ζήρεια

Κείμενο: Ελένη Δαναή Μαυράκη

Θα σου πω εγώ. Γυρίσαμε με αυτό τον φανταστικό συνδυασμό κούρασης και ταυτόχρονα υπερέντασης και φουλ θετικής ενέργειας (διασταυρωμένη περιγραφή με τουλάχιστον άλλους 3…).

Φτάνοντας το Σάββατο στα paddocks των Off road days 2022 στη Ζήρεια, το πρώτο που κάναμε ήταν να περάσουμε από την γραμματεία – για καλημέρα, χαμόγελα και την ερώτηση «εγώ τι ώρα οδηγώ;» Η διοργάνωση είχε φροντίσει τον χώρο ώστε να είναι σαφές το σημείο εισόδου στις τέντες – με καθοδήγηση προς την γραμματεία και μετά, την δυνατότητα να κάνεις μια βόλτα κοιτάζοντας τα νέα μοντέλα, είτε σε σταντ να περιμένουν κάποιον αναβάτη, είτε μέσα στην πίστα που είχε διαμορφωθεί ειδικά για αυτό το test ride.

Και η αλήθεια είναι πως υπήρχαν πολλά πράγματα που σου έκλεβαν το βλέμμα – το Husqvarna Heritage και τo GASGAS EC350F για παράδειγμα, έκλεψαν το δικό μου, αλλά έβλεπα άλλους φίλους να επεξεργάζονται από κοντά ο καθένας και από ένα άλλο μοντέλο.

Η εκδήλωση φιλοξενούσε παράλληλα και τέντες με YCF μοτοσυκλέτες, κυρίως (αλλά όχι μόνο) για μικρότερες ηλικίες και χαμηλότερα ύψη αναβατών, σε μια ειδικά διαμορφωμένη πίστα, με ευθείες, στροφές και κανένα λόγο ανησυχίας.

Μετά από έναν σύντομο αλλά αποτελεσματικό έλεγχο από την διοργάνωση ότι φορούσαμε τον απαραίτητο εξοπλισμό προστασίας, όταν ερχόταν η σειρά μας, ακούγαμε όνομα και την μοτοσυκλέτα που είχαμε για οδήγηση, και περιμέναμε την επιβεβαίωση ότι μπορούμε να μπούμε στην διαδρομή (βασική λεπτομέρεια ώστε να μην είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο).

Περιμένοντας το οκ για είσοδο στην διαδρομή

Κι εκεί ξεκινούσε το καλύτερο

Η διαδρομή ήταν φτιαγμένη έτσι ώστε, από τους 130 + Έλληνες και ξένους αναβάτες που θα οδηγούσαν, να μην αγχωθεί ακόμη και ο πιο αρχάριος, που ήθελε να δοκιμάσει μοτοσυκλέτα και χώμα. Παράλληλα όμως είχε λεπτομέρειες που ένας αναβάτης motocross ή enduro, θα μπορούσε να αξιοποιήσει για να καταλάβει ακριβώς τις δυνατότητες των μοτοσυκλετών. Ή απλά, να περάσει καλά οδηγώντας. Είχε ευθείες, είχε στροφές, είχε σαμαράκια μικρά, είχε άλματα αλλά και επιλογή να τα αποφύγεις, είχε ανηφόρα, κατηφόρα, και λίγη πούδρα σε ένα σημείο, έτσι για να μην «βαρεθεί» κανείς. Δεν είχε πέτρες και βράχια. Κοινώς, και να έπεφτες, δεν πάθαινες κάτι, απλά σηκωνόσουν και συνέχιζες (ναι, το τσέκαρα και αυτό).

Μας άφηναν πολύ χρόνο να οδηγήσουμε την κάθε μοτοσυκλέτα. Ο κόσμος ήταν πολύς και έπρεπε να οδηγήσουν όλοι αλλά και να μην έρθει γρήγορα η κόπωση, καθώς όλοι είχαμε τουλάχιστον άλλα δύο μοντέλα προς δοκιμή. Ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς δεν πάει σε ένα OFF ROAD DAYS event για να δοκιμάσει μόνο μια μοτοσυκλέτα…

Κι όταν τέλος πάντων το παίρναμε απόφαση ότι καλό θα ήταν να αφήσουμε και άλλους να οδηγήσουν τα 2023 μοντέλα KTM, Husqvarna και GASGAS και κάναμε στην άκρη, η σωστή διαδρομή ήταν μέχρι το Σαλέ για καφέ – τοστάκι – ανάλυση, παρέα με κάποιον φίλο σε αντίστοιχη φάση διαλείμματος, γιατί τι καλύτερο από το να μοιράζεσαι ενθουσιασμό, σχόλια και εμπειρίες, με κάποιον που θέλει να κάνει ακριβώς το ίδιο για τις μοτοσυκλέτες που οδήγησε.

Καφεδάκι – τοστάκι και σκόνη στα μούτρα

Το πρόγραμμα της Κυριακής ήταν ίδιο, αλλά καλύτερο, καθώς η σηματοδοτημένη διαδρομή εντούρο που ξεκινούσε από το σημείο της διοργάνωσης, έδινε μια καλή εναλλακτική εκτόνωσης σε όσους είχαν έρθει με τις μοτοσυκλέτες τους, για οδήγηση μετά το test ride. Κάτι που πρόσθετε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ημερήσια ατζέντα, ήταν η παρουσία του 23χρονου Ιταλού Andrea Verona, Παγκόσμιου Πρωταθλητή EnduroGP για το 2022, όπου, χωρίς τον εξοπλισμό του αλλά με την καλύτερη διάθεση για συζήτηση, μας μετέφερε τις εμπειρίες του, βιώματα, σκέψεις για το μέλλον και την έκπληξη που τον περίμενε, αντικρίζοντας ένα τόσο μεγάλο off road event/ Όπως ομολόγησε κάποια στιγμή, πολύ θα ήθελε να oδηγήσει στην διαδρομή και την την πίστα. Περισσότερο για το πρώτο Ιταλό που κατακτά την κορυφαία διάκριση στο Enduro θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε σε λίγες ημέρες.

Κλείνοντας η μέρα, μας άφησε τους περισσότερους κουρασμένους, πιασμένους σε χέρια και πόδια, με ένα τεράστιο χαμόγελο – σαν αυτό που είχαμε όταν γυρίζαμε σπίτι από κατασκήνωση, όταν ήμασταν παιδιά. Ήταν τέλεια, θέλαμε κι άλλο, και σίγουρα θα έχουμε να το συζητάμε.

Ναι, τον έβαλα να γράψει και να πει όλο μου το όνομα – και το έκανε με σούπερ προφορά!

Test ride και από Ισραήλ